Deze quote komt uit het boek:
'Braving the wilderness. The quest for true belonging and the courage to stand alone.' van Brene Brown.
Jaren geleden, kort na het uitkomen ervan, las ik dit boek. De subtitel greep me gelijk. Dit ging over mijn zoektocht, 'to belong' (waarvoor niet echt een goede Nederlandse vertaling is. ik zou het me zowel verbonden als thuis voelen kunnen noemen) zonder mezelf op te offeren. Zonder me aan te passen uit angst om alleen te staan. En zo de verbinding met mezelf te herstellen.
In mijn kindertijd had ik regelmatig te maken met pesten en ik voelde me vaak buitengesloten. Daarbij ondervond ik aan den lijve dat het niet werkte. Hoezeer ik me ook aanpaste, of onzichtbaar maakte, ik voelde me er eerder meer eenzaam door dan minder. Zo'n patroon is niet zomaar doorbroken. In de tussentijd heeft het leven me vele lessen gegeven en zie ik (meestal 😉) de schoonheid van de weg die ik mag gaan. Een weg met een enorme gelaagdheid en ik ben dankbaar voor alle stappen die ik daarin tot nu heb gezet.
Brené Brown beschrijft uitgebreid en inspirerend vanuit haar onderzoeken hoe dit maatschappelijk speelt. Er vielen tijdens het lezen onnoemelijk veel kwartjes over hoe en waarom ik me vaak voelde zoals ik me voelde. En dat wat ik, zowel vanuit mijn studie als intuïtief, al wist stond daar zo mooi met elkaar verbonden en klip en klaar met de nodige humor opgeschreven.
Nu lees ik dit boek opnieuw. En eigenlijk vind ik het nu nóg raker en zie ik nóg duidelijker hoe mijn individuele (spirituele) weg verbonden is met dat van het collectief. Ik wordt uitgenodigd op een diepere laag dit thema aan te kijken, te omarmen en transformeren. Om te zetten in zachte kracht.
Brené Brown beschrijft aan de hand van haar eigen ervaringen mooi hoe ieders persoonlijke weg van invloed is op het geheel, waaruit nog maar eens blijkt hoezeer we allemaal met elkaar verbonden zijn. Ze geeft bovendien praktische handvaten (het acroniem Braving en de hoofdstukindeling) voor de lezer zijn of haar persoonlijke weg. Ik raad het boek dan ook van harte aan!
Herken je dat? Een 'quest for true belonging'? Een zoektocht naar ware verbondenheid met jezelf en anderen? Het verlangen naar een diep thuis gevoel?
Op die weg kom je van alles tegen. Veiligheid vinden in jezelf, in jouw lichaam. Leren omgaan met gevoelens van kwetsbaarheid en angst. Ondanks die gevoelens jouw waarheid spreken zonder (een deel van) jezelf of de ander af te wijzen. Je rug recht, maar ook hart open houden, ookal voel je op de proef gesteld.
Klinkt dit voor jou herkenbaar? En wil je er ondersteuning bij? Stuur me een bericht.
Ik wens je een mooie dag!
Liefs Roos 🙏💞✨🌈😘
Comentarios